SITE

In al het werk staat de observatie van ruimte centraal, al dan niet gekoppeld aan een bepaald thema. Het kan beperkt blijven tot het maken van fotografische 'notities' met de telefoon. In een enkel geval blijkt zo'n notitie al een zelfstandig beeld te zijn, zoals een goede schets snel gemaakt en raak is. Het komt ook voor dat een dergelijke notitie een haakje heeft waarmee het in het bewustzijn blijft hangen. Dan zit er niets anders op dan terug te gaan en heel geconcentreerd te kijken tot die ruimte, of dat hoekje zijn geheim, waarin die schoonheid schuilt, prijs geeft. Dit hele proces gaat constant door en langzaam groeit een verzameling beelden, zonder specifieke coherentie, anders dan dat het de weerslag is van momenten dat een ruimte of plaats nieuwsgierigheid opwekt.

Vanaf het moment dat de ruimte ook geheel zelf geconstrueerd kan worden ontstaat er een wisselwerking tussen de foto's die op locatie worden gemaakt (SITE) en de ruimtes die in de beslotenheid van de studio ontstaan (SET).

Het spreekt voor zich dat de ruimte die in de studio ontstaat is ingebed in een amalgaam van herinneringen aan ruimten, eventueel ooit bezocht, in tijdschriften gezien, of wellicht in de bioscoop. Concrete herinneringen spelen echter geen rol tijdens het bouwen. Als de foto van zo'n ruimte geëxposeerd wordt verandert dat. Terwijl de ruimten die als set zijn gebouwd zich nooit aan een bestaande locatie laten koppelen, blijken zij bij de toeschouwer juist veel herinneringen en associaties te entameren. Het is alsof met het bouwen van de ruimte de opgeslagen herinneringen een vorm krijgen in de wereld, als een beweging van binnenuit hoofd naar buiten.

In die context is het observeren en fotograferen van die ruimtes op te vatten als een tegenovergestelde beweging, van buiten naar binnen.