Alle fotografie ontstaat vanuit nieuwsgierigheid naar specifieke verschijningsvormen van een ruimte. In langlopende projecten worden specifieke ruimtelijke eigenschappen onderzocht. Wat al deze projecten gemeen hebben is de notie de ene ruimte niet bestaat zonder de ruimte aan de andere zijde van de muur en dat uiteindelijk alle ruimten met elkaar verbonden zijn, ongeacht hoeveel muren ze van elkaar scheiden.

De 'verborgen ruimte' toont rest-ruimten in gebouwen die buiten het zicht van de bezoekers blijven. Zij vormen als het ware een negatief van de ruimte waar men zich bevindt en die wordt waargenomen.

De golf van verbouwingen in Amsterdamse culturele instellingen gedurende het eerste decennium van deze eeuw riep nieuwsgierigheid op naar de ontmantelde ruimte achter die bouwschuttingen gebeurt. Als elk afgesloten gebouw een complex van verborgen ruimtes vormt, dan maakten al die gesloten culturele paleizen tezamen een verborgen stad.

In Japan bepaalt een bverordening van de brandweer dat een huis moet altijd een zekere afstand tot de grens van het perceel bewaren. Alle huizen staan dus los van elkaar. Tijdens het eerste bezoek aan Japan ontstaat een fascinatie voor deze 'functieloze' tussenruimte, mede ingegeven door de literatuur van Haruki Murakami.